Nadat ik vorig jaar voor de zoveelste keer geen examen kon doen, was het vanochtend dan toch éindelijk zover! Na een zeer korte briefing (het weer was niet super en zou er 's middags ook niet beter op worden, terwijl Yuri na mij aan de beurt was) ging ik samen met examinator Dhr. Oldenburger direct richting kist om te beginnen aan de geplande route.

Gepland was een route langs Zwolle, Urk, Heerenveen en Raalte maar niet geheel onverwacht kreeg ik net bij Zwolle al een diversion. De neus mocht richting Hoogeveen. De koers en tijd die ik 's ochtends had berekend voor de eerste leg klopte precies dus de wind was zoals verwacht, en met de A50 constant naast je is het vrij makkelijk navigeren daar in de buurt dus ik wist waar we zaten: de planning was snel gemaakt, en de examinator zag dat het goed was. Ik ook, want we vlogen inmiddels alweer gewoon langs de A37 Laughing

Halverwege, nog vóór afslag 25, kreeg ik de opdracht ons terug naar Deventer te brengen. De wind bleek ondertussen toch iets afgenomen/gekrompen/beide te zijn, maar ik hield de koers aan... we kwamen nog redelijk netjes 'op de kaartlijn' aan bij Dalfsen, maar daarna kropen we iets te snel naar het westen, waardoor de IJssel al snel in zicht kwam. Niet helemáál netjes, maar ik wist nog steeds exact waar we zaten dus geen kwaad woord over mijn navigatieprestaties Wink

Het duurde even voor we er waren, maar eenmaal aangekomen bij het laagvlieggebied was de tijd aangebroken om wat oefeningen te doen. Als opwarmertje een steile bocht. Ik koos ervoor om hem over links uit te voeren, maar dat had ik misschien beter niet kunnen doen... de concentratie was even weg en voor ik het wist zat ik 200ft (60m) lager dan waar ik begonnen was. Oeps! Snel teruggeklommen naar de oorspronkelijke hoogte en even opnieuw gedaan, maar nu over rechts. En die ging superstrak! Gelijk volgde een 'approach to stall in approach configuration' (m.a.w. iets gas terug, flaps op 10° en de snelheid er uit laten lopen tot we bijna overtrekken, dan herstellen met vol vermogen) en die ging ook erg netjes.

Als klap op de vuurpijl een voorzorgslanding. Deze komt niet vaak voor; er moet tijdens elk examen een noodoefening gedaan worden, maar meestal is dat de noodlanding: de examinator trekt het gas dicht en je ziet maar dat je het ding ergens netjes aan de grond krijgt (..tot 200ft boven de grond, dan vol gas en weer terug omhoog). Bij een voorzorgslanding ga je echter eerst een veld zoeken en er dan op lage hoogte langs vliegen om te kijken of het gebied wat je gekozen hebt geschikt is om er te landen. Vervolgens maak je pas de nadering. De procedure is dus iets uitgebreider, en omdat 'ie dus niet vaak voorkomt heb ik 'm niet zoveel geoefend als de noodlanding. Het ging echter best aardig allemaal; alles wat ik moest doen deed ik wel (al vergat ik de RT bijna) en hoewel ik de bochten wat krap nam kwam ik mooi genoeg uit.

Terug naar Teuge weer, en na drie nette landingen (ok ok, ééntje zat een stukkie rechts van de centerline) was ik klaar! Bij de pomp kreeg ik direct te horen dat ik geslaagd was Laughing

Natuurlijk ging niet alles perfect - af en toe zat ik tijdens het navigeren even op 900ft in plaats van 1000ft en de laatste bocht voor de baan op Teuge nam ik eventjes íets te laat, maar ik had ook niet verwacht een perfecte vlucht te kunnen laten zien. Het bleef gelukkig bij kleine dingetjes, dus de examinator kon me tijdens de debriefing vertellen dat ik een heel aardige vlucht had laten zien.

Inmiddels heb ik mijn PPL Wings in ontvangst mogen nemen en ik ben echt apetrots! De aanvraagpapieren voor het brevet zijn ingevuld en onderweg naar het IVW, dus over een paar weken mag ik het velletje papier waar ik het totnogtoe allemaal voor heb gedaan in mijn zak steken. Het feest is echter nog lang niet voorbij, want voor nu staan nog een reeks vluchten met instructeur naar het buitenland gepland. Verder mag ik nog een 300mijls trip gaan doen (Texel - Zeeland - Stadtlohn anyone?) en, nog véél gaver, een tripje naar Frankrijk of ver in Duitsland om mijn PPL uren op te snoepen! Daarna volgt het IFR en Multi-Engine gedeelte van de opleiding, en naar wat ik van de heren van Hotwing heb gehoord is dat weer een hele nieuwe beleving. Ik kijk er naar uit!

Excuses voor dit lange verhaal Tongue out