Phoenix Stella :: Weblogs

• Omdat we niet van onszelf kunnen verwachten dat we zo weer alleen de lucht in kunnen na 9 maanden geen vliegtuig bestuurd te hebben, krijgen we eerst refreshment training. Dit houdt in dat we met instructeur een aantal vluchtjes doen totdat deze ons weer solowaardig vinden.

Ik ben wat laat met deze weblog (nog van vorige week). Jajaa ik heb het druk gehad. Maar ik zal even schetsen hoe het vorige week ging.

Het was de bedoeling dat ik maandag weer de lucht in zou gaan. Vol enthousiasme kwam ik me bed uit, maar toen ik naar buiten keek wist ik wel hoever het was. Met mijn beetje ervaring van vorig jaar weet ik dat we met de weersomstandigheden van die dag niet weg mogen. Het zicht was zeer slecht en bewolking hing te laag. Aangezien we nog op zicht vliegen was het weer die ochtend/middag niet geschikt voor ons.

Maaarr de volgende dag was het zover. 's Morgens was het weer ff minder, maar toen ik aan de beurt was zag het er een stuk beter uit. Ik ben vertrokken met Sann Zevenbergen om wat airwork te oefenen (controle over het vliegtuig). Het was zeeer kicken om eindelijk weer te vliegen. Ik heb zeker gemerkt dat het een tijd geleden is, maar al snel begon het gevoel weer terug te komen. Ik was onderweg even me oriëntatie kwijt. Nadat Sann een kruispeiling had gemaakt, een geschatte koers richting Teuge gevlogen (high speed flight, liepen uit schema). Al snel waren we weer in de buurt. Geslaagde eerste les vond ik zelf.

Woensdag niet vliegen maar weer ff het lokaal in. We waren ingepland voor een les over basic instrument flying. Dit is noodzakelijk mochten we een keer terecht komen in slecht weer en moeten overschakelen op onze instrumenten in het vliegtuig.

De volgende les was op donderdag. Met Sann weer vertrokken, deze keer om stukje richting Lelystad te vliegen en wat noodlandingen te oefenen. Had me er goed op voorbereid. De oefeningen gingen zeker niet verkeerd, maar kritisch blijven het kon beter.

Vrijdag Crosswind!!! Het was tijd voor mij weer circuits te gaan vliegen (oefenen van opstijgen, aanvliegen en landen). Ik maakte kennis met Mike van Eck die mij weer zover zou moeten krijgen om het allemaal weer zelf te doen. De wind maakte het ons echter zeer moeilijk (enkele vluchten van anderen ginen niet door). Het was zweten maar ik heb de kist toch veilig op de baan kunnen blijven zetten (met paar keer hulp van Mike). Landen kon ik wel, maar solo die dag zou niet verantwoord zijn.

Zaterdag heb ik ook nog gevlogen, vanwege de crosswind vrijdag heb alleen maar normale (crosswind-)landingen kunnen maken. Zaterdag heb ik de tijd gehad om ook andere soorten landing te kunnen oefenen. Ging niet slecht maar kon zeker beter.
Op naar de volgende week, op naar het solovliegen!

(aantal spellingsfouten weg m.d.a. Rianne:-p)